शब्द..

शब्द...
शिकवितात माणसं जोडणं अन माणसं तोडणं  हसवितात क्षणोक्षणी अन जन्मभराचं रडणं
शब्द...
असतात मनातून खुललेले अन ओठावर फुललेले
असतात मनाच्या हिंदोळ्यावरुन मनावरंच झुललेले
ेशब्द...
निर्मितात आनंदाची पहाट अन अनावर दुखाची लाट
मरणाकडचा दिर्घ रस्ता अन जीवनाची हवीशी वाट
शब्द...
असतात ओठांत विरलेलं गाणं अन नुसतं जळंत राहणं  शिकवितात आनंदाच्या माग ऊत्साहाने पळंत जाणं  ं
शब्द...
असतात दोन हृद्याचं लेणं अन अनामिक देणं 
उत्साहात जगंत असतांना वेदनेला सामोरं जाणं 
शब्द....
उदास मनाच्या रानावनांत घुमनारी मंद धुंद शीळं 
काळजाच्या आतड्याभोवती उगाच बसणारा पीळं 
शब्द....
शब्दांनीच गाणं गातात...शब्द शब्दांनीच फसतात
शब्दांसाठी शब्द खुदकन असतात अन रुसतात.
शब्द...
जपूनंच टाकावे नेहमी, नव्हे शब्द आनंदानेच गावे 
काळजांना जोडावे शब्दांनी अन शब्दासाठींच जगावे..
-निशिगंध (गणेश शिंदे, दुसरबिडकर )®े