सये...तुझ्याविना...(कविता)

सये तुझ्याविना जीव कासाविस होई.
जशी कोपर्यात ऊभी,अबोल जाईजुई.  

भासे पावलोपावली,तुझ्या वीरहाच्या खुणा,
जसा पुनवेचा चांद ऎकाकी, चांदण्याच्या विना. 

           
सय दाटते मनात, तुझी एकांताच्या क्षणी
मग शोधतो तुला मी, ऎकटाच मनोमनी.

आता येतिल का ते दिस,तुझ्या शब्दानी भारलेले?
सये,तुझ्याविना मला जणू,मेलेल्याला मारलेले.

तुझा ऎक ऎक श्वास,माझ्या श्वासात अडखळे,
श्वास धरावयां जावं,श्वास पुढे पुढे पळे...

तुझ्या सयेत सये,उभा जन्म सरणारं..
ऎकला होतो मी,अखेर ऎकलाच ऊरणार!!  

-निशिगंध (गणेश शिंदे,दुसरबिडकर)®